تأثیر 6 هفته تمرینات صندلی بر روی متغیرهای کینماتیکی در حین راه رفتن، ساختار بدنی و درد در کارمندان دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده مقدمه و اهداف همواره دردهای کمری و ناهنجاری ­های وضعیتی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در محیط کاری مطرح است. در این بین کارمندانی که ماهیت کار آنها ایستا و در حالت نشسته به­مدت طولانی است، بیشتر دچار این عوارض خواهند شد که با راهکارهایی می­توان این مشکلات را کاهش داد و احتمالا از بین برد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 6 هفته تمرینات صندلی بر روی متغیرهای کینماتیکی در حین راه رفتن، ساختار بدنی و درد کارمندان دانشگاه شهید باهنر کرمان می‌باشد. مواد و روش ­ها پژوهش حاضر از نوع نیمه ­تجربی است که جامعه آماری آن دانشگاه شهید باهنر کرمان می‌باشد و نمونه آماری آن 27 نفر شامل 10 مرد و 17 زن (سن: 51/4±81/40 سال، قد: 47/8±15/164 سانتی‌متر، جرم: 75/6±18/75  کیلوگرم) است که به‌صورت هدفمند انتخاب‌ شده‌اند. متغیرهای طول گام، عرض گام و تواتر گام­برداری با استفاده از سیستم سه­بعدی Motion Analysis با 6 دوربین اپتوالکترونیک با فرکانس ثبت 120 هرتز اندازه‌گیری شد. برای اندازه‌گیری لوردوز از خط‌کش منعطف، ﺷﺎﻧﻪﺑﻪﺟﻠﻮ از چهارگوش دوگانه و برای سنجش میزان درد از پرسشنامه نوردیک استفاده شد. جهت تجزیه­وتحلیل داده‌ها از روش آماری تی وابسته در سطح معنا‌داری 05/0>P استفاده شد. یافته ­ها یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بود که بین میانگین‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری برای متغیرهای طول گام، عرض گام، تواتر گام، درد کمری، لوردوز و ﺷﺎﻧﻪﺑﻪﺟﻠﻮ وجود داشت و اندازه طول گام در پس­آزمون افزایش یافته است و اندازه سایر متغیرها کاهش یافته است. نتیجه ­گیری با توجه به یافته‌های تحقیق کنونی، نتایج بیانگر آن است که تمرینات صندلی تأثیر مثبتی بر متغیرهای کینماتیکی، کاهش لوردوز کمری و ﺷﺎﻧﻪﺑﻪﺟﻠﻮ و همچنین کم کردن درد کمری کارمندان دارد که بر این اساس می‌توان از این تمرینات در راستای بهبود متغیرهای کینماتیکی، ساختار بدنی و کاهش درد در ناحیه کمر استفاده کرد.